De boer wordt hiermee meststoffenproducent en zelf weer  onderdeel van het circulaire en regeneratieve proces van voedselvoorziening. Zoals de boer dat voor de schaalvergroting ook eeuwenlang was, zonder tussenkomst van vervuilende kunstmest. 

Poep en plas samen noemen we drijfmest. En het is de grootste oorzaak van onze huidige problemen. Want drijfmest – of eigenlijk de chemische reactie van poep en plas en zuurstof samen – produceert een aantal uiterst schadelijke gassen die gevaarlijk zijn voor mens, dier en klimaat. In drijfmest komt onder andere waterstofsulfide (H2S, zwavelwaterstof), waterstofcyanide (HCN, blauwzuurgas), ammoniak (NH3), methaan (CH4) en koolstofdioxide (CO2). De eerste twee kunnen na inademen dodelijk zijn voor mens en dier, de laatste twee zijn broeikasgassen die voor opwarming van de aarde zorgen en ammoniak slaat neer in de bodem en bedreigt de biodiversiteit. Ter overweging: een liter melk zorgt voor ongeveer 3 liter drijfmest en 10 tot 15 liter aan schadelijke gassen. 

Behandel drijfmest in gierkelder

Er zijn al verschillende methodes in ontwikkeling om de amoniak emissie uit de gierkelder te beperken of zelfs te voorkomen. Bijvoorbeeld  luchtbehandeling, “kraken”, of zuurstof toevoegen. Ook van der Weide en Rakotsy hebben ideeen hierover maar dat is voor een latere fase.

Electro UDAR (Bliksem)

De voorbehandelde drijfmest wordt daarop in een vrachtwagen gepompt. De mobiele installatie is het hart van de gepatenteerde UDAR-methode. Waarbij UDAR is afgeleid van het Oekraïense woord voor ‘inslag’ of ‘bliksem’. Want dat is in feite wat er met de drijfmest gebeurt: er wordt gecontroleerd een enorme hoeveel stroom door de mest gejaagd. Dat noemen we Udariseren. De drijfmest wordt door een elektro-magnetisch apparaat geleid. Eerst door een Torsion Magnetic Field machine waarbij de drijfmest in deeltjes wordt verpulverd. Vervolgens ontstaat er een plasma, net zoals bliksem een plasma is, naast vast, vloeibaar en gas ook wel de vierde aggregatietoestand genoemd. Wat overblijft is mest die is ontdaan van alle schadelijke stoffen gassen die eerder door het mengen van poep en plas zijn ontstaan. Het stikstofgehalte in de ‘refurbishte’ mest is fors hoger, waardoor het uitermate geschikt is om als bodemverbeteraar te dienen.

Melkwei, schimmels en bacteriën

Maar voor het zover is worden er eerst nog allerlei schimmels en bacteriën toegevoegd aan de opgewaardeerde meststof. (Melk)wei bijvoorbeeld, het uiterst gezonde restproduct dat ontstaat bij de productie van kaas dat nu nog veelvuldig wordt weggegooid. Door die toevoeging ontstaat er een gezonde organische meststof die uitermate geschikt is voor bewerking van landbouwgrond. 

Echter zonder die te moeten injecteren. De organische mest die na stap drie van het UDAR-proces overblijft kan door boeren over hun land worden uitgereden, zonder de uitstoot van schadelijke gassen en zonder stikstofdepositie in omringende natuurgebieden. De mest die overblijft kan worden verkocht aan tuin- en akkerbouwbedrijven.